De moord op Simon Andersen was, net als die op de andere twee mannen voorlopig nog een mysterie. Voor hoofdinspecteur Ingeborg Myklebust en inspecteur Cato Isaksen van de afdeling moordzaken in Oslo was het glashelder dat dat zij met een hopeloze race tegen de klok bezig waren. Dat de drie moorden gepleegd waren door een en dezelfde gestoorde persoon, was het gegeven waar zij zich aan vasthielden. Het privé-leven van Cato raakt daarbij op een onprettige manier verweven met de psyche van de onbekende moordenaar. Als hij eindelijk begrijpt wie de moordenaar is, is het bijna te laat.
