Over de hele breedte van de muur zijn gifgroene letters opgelicht. Met elke tel zwelt het groen feller aan totdat het een zachte gloed de ruimte in werpt en nalaat op op onze gezichten. Ik lees de woorden op de muur één, tien, honderd keer, maar ze krijgen geen betekenis in mijn hoofd.

ELIMINEER DE HELFT OM DE ANDEREN TE LATEN LEVEN. 

Ik kijk naar de andere personen en voel mijn huid in een harnas veranderen. Ik kan niet dood. Ik mag niet dood. Ik heb nauwelijks geleefd. Wanneer de zestienjarige Chleo van Doren wakker wordt in een vochtige garage weet ze meteen dat het mis is. Ze is opgesloten met negen anderen, waaronder een junk, een oude man in een rolstoel en een baby. Elimineer de helft om de anderen te laten leven, luidt de boodschap. Maar hoe overtuig je anderen ervan dat je de moeite waard bent, als je dat zelf eigenlijk niet vindt?

 Mirella :ster :ster :ster :ster :ster 
Hoe zou het zijn om zelf te moeten kiezen voor je eigen leven? De helft dient geelimineerd te worden, zodat de andere helft mag blijven leven. Heftig verhaal wat je wel aan het denken zet!! Diverse leeftijdscategorieën komen voor in het verhaal, waardoor het verhaal door iedereen als pakkend ervaren gaat worden. Heftig!! Danielle Bakhuis zet dit zeer scherp neer in dit boek. Net zoals in haar eerdere verschenen boeken zoals Wat als en ook Zes seconden, laat ze de lezer kennis maken met de hedendaagse problematiek onder bepaalde leeftijdsgroepen. Heel herkenbaar voor de meeste lezers.

| ISBN: 9789000359066 | Uitgever:Unieboek Het spectrum | Verschenen: november 2017 | Pagina’s: 272 |

FacebookFacebook MessengerWhatsAppPinterestTwitterEmail